10.30.2009

భారతదేశం నా మాతృ భూమి

నేను నా దేశాన్ని మరే దేశంతో పోల్చలేను కాని, నా చిన్ని ప్రపంచంలో నా పరిధిలో నేను చెప్పాలనుకొన్నది చెప్దామని చిన్ని ప్రయత్నం. మనకెప్పటినుండో ఉన్న సామెత "భారతీయుడు సగర్వంగా తలెత్తుకొని, స్వదేశంలోనే తెలివితేటలని ఉపయోగిస్తే భారత దేశం ప్రగతిపధంలోకి రాగలదు కాని తలొంచుకొని ఎక్కువ సంపాదనకోసమో, మరింకో లాభాపేక్షో మొత్తానికి పెట్టే బేడా సర్దుకొని విదేశాలల్లో మన తెలివితేటల్ని కుదువ పెట్టి బానిస బతుకు బతుకుతున్నాము" అంటారు . మన దేశంలో మన ప్రాంతంలో ఉద్యోగం చేస్తూ మన బాస్ ఏదన్నా అంటే కోపం నషాలానికి అంటుంది కాని, పక్కదేశంలో మనల్ని తప్పుపడితే మరింత తలొంచుకొని బతికేస్తాము మనము మనకలవాటయిన .. పక్కదేశంవాళ్ళు అలవాటు చేసిన బానిస బతుకు కదూ ఇది ..

"ప్రపంచంలోనెలకొన్న ఆర్థికమాంద్యం (financial recession) ఇంకా కొనసాగుతుందని, దీనికిగాను చాలామందిని ఉద్యోగాలలోనుంచి తొలగించాల్సి వస్తుందని అమెరికా అధ్యక్షుడు బరాక్ హుస్సేన్ ఒబామా తెలిపారు"

ఈ ఆర్థికమాంద్యం అమెరికా నుండి మా ఆఫీసు తలవాకిట కూడా వాలింది, మాకు తెలిసినవాళ్ళ రూపేణా... "ఏదన్నా జాబ్ చూడగలరా మావారు అమెరికా నుండి వచ్చేస్తున్నారు, ఇద్దరం సాఫ్ట్వేర్ సైడ్ ఉన్నవాళ్ళమే, ఇండియాలో తప్ప ఎక్కడ చూసినా చేస్తాము." అని ఎందుకు ఇండియా అయితే ఏమయ్యింది అని నా అనుమానం , అడగకపోతే ఇక అది అలాగే తొలిచేస్తుందని, "ఎందుకు? ఇండియాలో అయితే ఏంటి సమస్య" అని అడిగేశాను. "అమ్మో ఇండియాలోనా చాలా తక్కువ ఇస్తారు, అసలు ఉండలేము ఇక్కడ, అక్కడ అలవాటు పడినవాళ్ళు ఇక్కడ ఉండలేము..". 23 ఏళ్ళు ఇండియా లో గడిపి పెళ్ళయి 5 సంవత్సారాలుగా అమెరికాలో ఉంటున్న ఓ అతివ ఉవాచ. వినగానే నవ్వొచ్చింది నాకు. ఇక్కడ కష్టాలనుభవించి అక్కడికెళ్ళి సుఖాలని అలవాటు చేసుకొంటాము. కాని కష్టాలని గుర్తుపెట్టుకోపోకపోతే ఇదిగో ఇలానే ఉంటుంది, సుఖపడి కష్టపడలేము.

మన భారతదేశంలో కూడా కష్టపడి పైకొచ్చినవారి జాబితా చాలానే ఉంది. ఏ ధనవంతుడిని కదిలించినా, ఒకప్పుడు పెట్రోల్ బంక్లో పనిచేసాననో, పేపర్లు వేసేవాడిననో, పచ్చళ్ళు అమ్మాననో, చీరలమ్మానో మనకి వారు పడ్డ కష్టాలు ఏకరువు పెడ్తారు. మన ఇండియాలోనే కాక ఎక్కడయినా సరే కష్టానికి తగ్గ ఫలం ఎప్పుడూ దక్కుతుంది. కాకపోతే ప్రతిచోటా వచ్చే అడ్డంకులని ఇగో పొరల్లో కప్పుకోకుండా ఎదిరించగలిగితే ఎక్కడయినా విజయం సాధించగలమని నా నమ్మకం. ఇక ఏపనయినా పనిచేయగలిగే ఈ ధనవంతులు తమ పిల్లలు తమలా కష్టపడకూడదు అని ఆలోచిస్తారు కాబట్టి, వారి పిల్లలు చిన్న చిన్న ఉద్యోగాలు చేయనివ్వకుండా వాళ్ళ సంస్థల్లోనో సంపాదించే అవకాశం కల్పిస్తారు కాబట్టి, ఇక్కడ డిగ్నిటీ ఆఫ్ లేబర్ అనే పదం మధ్యతరగతి వాళ్ళకి వర్తిస్తుంది. పిల్లలు కష్టపడకూడదు కాని వాళ్ళకి రూపాయి విలువ, కష్టం తెలిస్తే చాలు అనే ఆలోచన..... ఆ ఆప్యాయత మన భారతీయులకి ఆభరణం. వారి ప్రేమాభిమానాలతో పిల్లలికి కష్టం తెలియకూడదంటూనే కష్టాలు నేర్పుతారు. ఒక పెద్ద సినిమా నటుడు తన కొడుకు కష్టం తెలియాలని కాలేజ్ కి బస్లోనే వెళ్ళమని ఆదేశించారట.

మనకీ తెలుసు కష్టాలు సుఖాలు. కాకపోతే మనకి మనం ఎప్పుడు నచ్చము, మనల్ని మనం ఎప్పుడు ఇష్టపడము. "పెరటి చెట్టు వైద్యానికి పనికిరాదు" అని ఈమధ్య ప్రతిచోట నిరూపణ అవడం బాధాకరమైన విషయమే.

మనం మన తెలుగు మాట్లడకూడదు, మన చదువులు మనకోసం కాదు , ఎక్కడో దేశం కాని దేశంలోని ఏదో ప్రాజక్ట్ వర్క్ ని ఉద్దరించడానికి. మనం వేసుకొనే దుస్తులు మనవి కాకూడదు, ఇదే మన ఆచారం మన సాంప్రదాయం. మనం మారము, మారి మన తెలుగు మాట్లాడితే.... మన దేశాన్నే పొగిడితే , మనకొసమే ఉంటే
మన మెళ్ళో ఇంకెన్ని బోర్డ్‌లు తగిలిస్తారో ...

ఈ మధ్యకాలంలో నాకు అమితంగా నచ్చిన వ్యాఖ్య, నా దేశంపై నాకున్న మమకారాన్ని మరింతగా ఇనుమడింపజేసింది. అందుకే ఈ వ్యాఖ్య ఇక్కడ పొందుపరుచుకొన్నాను.

తాడేపల్లి said...


౧. భారతదేశంలో జఱిగే అనేక విషయాలపై భోగట్టా సేకరించే సంస్థలు గానీ, వ్యక్తుల విజయాల మీద పుస్తకాలు/ వ్యాసాలూ రాసేవారు గానీ, రాస్తే కొని చదివేవారు గానీ ఎవరూ లేరు. అదొక్కటే కాదు, ఈ దేశంలో ఏ విషయం మీదా మీకు గణాంకాలు గానీ, వివరాలు గానీ లభించవు. అందుచేత ఇతర దేశాల్లో మాదిరే కష్టించి పైకొచ్చినవాళ్ళు ఇక్కడ కోకొల్లలుగా ఉన్నప్పటికీ అది మనకి తెలియక మనమీద మనమే తప్పుడుగా వ్యాఖ్యానించుకుంటున్నాం. నేను వ్యక్తిగతంగా చాలామందిని చూశాను. వారిలో నా బాస్ లున్నారు. నా దగ్గఱ చదువుకున్న విద్యార్థులు కూడా ఉన్నారు. నా బంధువులున్నారు. నా స్వస్థలం గుంటూరులో నా పరిచయస్థులలోంచి అలాంటివారిని కనీసం ఒక వందమందిని చూపించగలను. అలా దేశమంతటా ఉంటారు. ఉన్నారు కాబట్టే ఈ దేశం 1950 ల నాటి సోషలిస్టు వ్యవస్థకి భిన్నంగా ప్రభుత్వ సంస్థల హస్తాల్లోంచి బయటపడి ఈనాడు పాఠశాలలూ, వైద్యశాలలనుంచి కంప్యూటర్లూ, ఎయిర్ లైన్సుతో సహా అన్ని రంగాల్లోను స్వదేశీ ప్రైవేట్ సంస్థల ద్వారా నడుపుకునేటంత గొప్ప శక్తిసామర్థ్యాల దిశగా పయనించగలిగింది. కష్టపడకుండానే అంత ప్రైవేట్ పెట్టుబడి ఎలా పోగుపడుతుంది ?

౨. నిజానికి భారతీయులతో పోలిస్తే అమెరికన్లు వట్టి సోమరిపోతులు. వాళ్ళు ఆ సోమరితనాన్ని వ్యక్తిగతాల వెనుకా, హక్కుల వెనుకా దాచుకుంటారు. వాళ్ళలో కొద్దిమంది శ్రమజీవుల్ని చూసి. చూపించి అమెరికన్ లంతా ఏదో సాధించేస్తున్నారంటే నేను నమ్మజాలను. అయితే దాన్ని ఒక వ్యక్తిగత అభిప్రాయంగా గౌరవిస్తాను. భారతదేశంలో 24 గంటలూ పనిచేసే హోటళ్లున్నాయి. 24 గంటలూ పనిచేసే వైద్యులున్నారు. 24 గంటలూ పనిచేసే పోలీసులున్నారు (నిజానికి మన పోలీసులకి పనిగంటలూ, సెలవులూ లేవనే ఆంధ్రప్రదేశ్ రాష్ట్ర ప్రభుత్వ చట్టాలు చెబుతున్నాయి). అర్ధరాత్రి ఫోన్ చేసి అడిగినా doubts clarify చేసే లెక్చరర్లున్నారు. ఏరి చూపించండి ఇలాంటివాళ్ళని కనీసం ఒక్కఱిని అమెరికాలో ? ఇక్కడే కాక అన్ని దేశాల్లోను భారతీయులు కష్టించి పనిచేసే జాతిగా గుర్తింపు పొందారు. నా ఉద్దేశంలో భారతీయులు పని కోసం వారాంతాన్ని కోరుకుంటారు. తద్భిన్నంగా అమెరికన్లు వారాంతం కోసమే పనిని కోరుకుంటారు.

౩. భారతీయులు తమ తరువాతి తరాలకోసం సంపాదించడం, అందునిమిత్తం పొదుపు చేయడం చాలా మంచి విషయం. ప్రపంచమంతా అమెరికన్ల మాదిరే కేవల వర్తమాన వాదులై జీవితాన్ని నమిలేసి తుక్కులా ఊసిపారేస్తే భావితరాల గతి అధోగతే. భావితరాల పట్ల ఏ రూపంలో బాధ్యత గలిగి ఉండడమైనా ప్రోత్సాహనీయం. అలాంటి బాధ్యతాభావం ఉంది కనుకనే ఇండియా అమెరికాలాగా దివాలా ఎత్తలేదు. ఎందుకంటే ఇక్కడ కంపెనీలకే కాక కుటుంబాలక్కూడా నికరమైన Asset base ఉంది. అమెరికన్ల మాదిరి అది చెక్కకొంపల తుక్కు Assets కావు. అదీగాక భారతీయులు ఎంతో అవసరమైతే తప్ప అప్పుచేయరు. అదే వారిని ప్రపంచవ్యాప్తమైన ఆర్థికమాంద్యం నుంచి రక్షఱేకులా కాపాడింది. ఇటీవలి విదేశ వాణిజ్య పరిణామాల ఫలితంగా భారతదేశంలో వృద్ధిశాతం (growth rate) తగ్గిపోయింది. కానీ వ్యవస్థ మాత్రం అలాగే చెక్కుచెదఱకుండా ఉంది. ఈ సందర్భంగా భారతీయుల పొదుపు వారి సంపాదనలో 33 శాతం అని చెప్పుకోవడానికి నేను గర్విస్తాను.

అమెరికన్లకి దేశం పట్లనే కాదు, కనిపెంచిన తల్లిదండ్రుల పట్లా, భార్యాబిడ్డల పట్లా కూడా ఏ విధమైన బాధ్యతా లేదు. వాళ్ళని చూసి మనమెందుకు నోరు వెళ్ళబెట్టాలో నాకర్థం కాదు. బాధ్యత లేనివాళ్ళు శ్రమజీవులు కావడం అసాధ్యం. పాపం, వాళ్ళు నిజంగా అంత శ్రమజీవులే అయితే అమెరికాలో శరీరశ్రమ అవసరమైన అన్నిరకాల బండలాగుడు పనులకీ హిస్పానిక్కులే ఎందుకు దిగుతున్నారో, ఒక్క స్థానిక అమెరికన్ కూడా ఎందుకు మూటలు మొయ్యడో తెలుసుకోవాలని ఉంది. స్థానిక US పౌరులు నడ్డివంగని, మడత నలగని వైట్ కాలర్ పనులు తప్ప ఇంకేమీ చెయ్యడానికి ఎందుకు ఇష్టపడరో నాకు తెలుసుకోవాలనుంది.

*******

6 comments:

  1. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  2. మీ టపా, తాడేపల్లి గారి కామెంట్ తో చాలావరకు ఎకీభవిస్తాను. కాకపోతె అమెరికాలో దాదాపు రెండు దశాబ్దాలు గా ఉంటున్నవాడుగా, నా భారతడేశం మీద ప్రెమ చావక ఇప్పటికీ India passport దగ్గరెట్టుకొని, ఎప్పటికయినా నేను నా దేశానికి వెనెక్కి వెళ్లాలనుకొనే సగటు NRI గా, నాలుగు ముక్కలు.

    1. India ని, చిన్న చూపు చూసే వాళ్లు ఎంతమంది ఉన్నారో, దానికి 10 రెట్లు India ప్రగతిని (ముఖ్యంగా PV తరువాత వచ్చిన సంస్కరణల పుణ్యం గా వచ్చిన మార్పులు) చూసి, గర్వపడుతూ తలెత్తుకొని, అమెరికా వదిలితే నా దేశం పోతాను కాని, వేరే దేశం ఎందుకు పోతాను, అప్పట్లో అంటే ఏ మాత్రం అవకాశాలు (license raaj ) వలన లేక వచ్చాం కాని, లేకపోతే ఎందుకువచ్చిఉండేవాళ్లం అని అనుకొనే వాళ్లు కోకొల్లలు. కాకపోతే మీరు చూసిన వాళ్లలో ఉండి ఉండకపోవచ్చు. అలాంటి వాళ్లను చూస్తే మాత్రం చిరాకు వేస్తుంది అనేది మాత్రం నిజం.
    2. ఇక 24 గంటలు పనిచేద్దాం అనుకోనే వాళ్లు భారత దేశం లోనూ ఉన్నారు, అమెరికా లోనూ ఉన్నారు. అందులో అనుమానం లేదు. అటువంటి వాళ్లతో (చాలా మందితో) పనిచేసే అదృష్టం (భారతీయులు మరియు అమెరికన్లు ) నాకు కలిగింది.

    పరిశోధనా రంగంలో (ఏ విశ్వవిద్యాలయం) చూసుకొన్నా ఇలాంటి వాళ్లు (అన్ని దేశాలవాళ్లు, అమెరికన్లతో సహా) కనిపిస్తునే ఉంటారు. భారతీయులలో కొద్దిమంది అయినా subject మీద interest తో కాక, అవకాశం మీద ఇంతెరెస్త్ తో ఎమయినా అక్కడక్కడా తగుల్తారేమో కాని, ఓ అమిరికన్ (తెల్లోడు) ఉంటే మాత్రం ఆ subject మీద interest తో పనిచేసే వాళ్లను చూసాను.
    3. తాడేపల్లి గారన్నట్లు వళ్లు వంచి పనిచేసే పనికి మెక్సికన్లను వాడుకొంటూ, వాళ్లు వంచకుండా డబ్బులు వచ్చే పని కోసం సగటు అమ్రికన్ (blue collar worker) చూస్తాడు అనేమాట కొంతవరకు నిజమే, కాకపోతే అది కొంతవరకు మాత్రమే నిజం.
    దానిగురించి తరవాత వీలయితే కామెంట్ పెడతాను.

    రెండు దేశాలు చూసినవాడిగా, నేను నా మిత్రులకు ఒకటే చెబ్తాను, ఇప్పటి సగటు అమెరికన్ ను చూసి, ఎగతాళి చేయటం కంటే, ఒక్కసారి, American baby boomer generation and their hardwork (including their party nature), work ethics గురించి తెలుసుకొని దానినుండి మనం ఎమయినా నేర్చుకొని దానిని అమెరికా లో నయినా, భారత దేశం లో నయినా అమలు చేసి (ఇంకా) ప్రగతి సాధించగలమేమో వ్యక్తిగతం గా గాని, సమాజికం గా గాని అలోచించమని చెబ్తాను.

    కామెంట్ ఇప్పటికే చాలా పెద్దది అయినది, సెలవ్.

    ReplyDelete
  3. Krishna రాసిన కామెంట్ సరియినది అనిపిస్తుంది. for some reason I want to delete my first comment. Sorry for the inconvenience.

    ReplyDelete
  4. మంచుపల్లకి గారు: :) నెనర్లు.. ,మొదటి వ్యాఖ్య కి , తీసెస్తున్నాను అని చెప్పినందుకు కూడా . :) గుర్తున్నంతవరకు మీరు రాసిన మొదటి వ్యాఖ్యకి సమాధానం ఇవ్వడానికి ప్రయత్నిస్తాను. 1. గూగులమ్మని అమెరికా ఉద్యోగాలగురించి చెప్పమ్మా అని తట్టితే తాడేపల్లి గారి వ్యాఖ్య కనిపించింది, నాకు నచ్చేసింది ఇక్కడ సంధర్భం కూడా ఉందనిపించి నా బ్లాగులో పదిలపరుచుకొన్నాను. దేనికి సంబందించి రాసారో మూలం నేను చదవలేదు, నాకు దొరకలేదు దానికి మటుకు క్షమించండి.
    "అమెరికా నుండి మనమేమి నేర్చుకోకుడదా?" మీ వ్యాఖ్యలో అడిగినట్లు గుర్తు, మనము నేర్చుకోవడమేమిటి ఇప్పటికే చాలా ఆచరిస్తున్నాము, వాళ్ళ భాషని, వాళ్ళ సంస్కృతిని, వాళ్ళ అలవాట్లని ఎన్నో ఎన్నెన్నో మనవిగా చేసేసుకొన్నాము కదా... పక్క దేశాలనుంచే కాదు, పక్క రాష్ట్రాలనుంచి, మన పక్క మనుషులనుండి కూడా మంచిని అంతవరకు లేని మంచి లక్షణాన్ని మనం నేర్చుకోవాలి. కాని నేర్చుకొన్న తరువాత మనమే మనల్ని కించపర్చుకోడం సమంజసమా? ప్రస్తుతం జరుగుతున్న గొడవల నేపధ్యంలో మన తెలుగు భాష ఎంత "లెస్సుగా" ఉందో మీకు తెలియంది కాదు. పసిపిల్ల పై తమ ప్రతాపం చూపించారు . మన తెలుగుని మనమే మాట్లాడద్దు అని నేరం చేసిన వాళ్ళలాగ బోర్డ్లు తగిలించారు. దీనికి కొంచం అటు ఇటుగా నాకు తెలిసినావిడ ఇండియాలో తప్ప వేరే ఎక్కడయిన చేస్తామని.... అనడంతో ఎక్కడో గుచ్చుకొన్నట్లుగా అయి రాయాల్సి వచ్చింది ఈ పోస్ట్. అంతే.

    ReplyDelete
  5. మీ టపా, తాడేపల్లి గారి కామెంట్ తో చాలావరకు ఎకీభవిస్తాను: "చాలా థాంక్స్ కృష్ణగారు. శ్రమ తీసుకొని వ్యాఖ్య రాసినందుకు " .


    కాకపోతె అమెరికాలో దాదాపు రెండు దశాబ్దాలు గా ఉంటున్నవాడుగా, నా భారతడేశం మీద ప్రెమ చావక ఇప్పటికీ India paasport దగ్గరెట్టుకొని, ఎప్పటికయినా నేను నా దేశానికి వెనెక్కి వెళ్లాలనుకొనే సగటు NRI గా, నాలుగు ముక్కలు. :

    "ఎంత ఆవేశం కనపడిందో :-) "

    1. Indiaని, చిన్న చూపు చూసే వాళ్లు ఎంతమంది ఉన్నారో, దానికి 10 రెట్లు India ప్రగతిని (ముఖ్యంగా PV తరువాత వచ్చిన సంస్కరణల పుణ్యం గా వచ్చిన మార్పులు) చూసి, గర్వపడుతూ తలెత్తుకొని, అమెరికా వదిలితే నా దేశం పోతాను కాని, వేరే దేశం ఎందుకు పోతాను, అప్పట్లో అంటే ఏ మాత్రం అవకాశాలు (license raaj ) వలన లేక వచ్చాం కాని, లేకపోతే ఎందుకువచ్చిఉండేవాళ్లం అని అనుకొనే వాళ్లు కోకొల్లలు.

    " యెస్.. నాకు తెలుసు, అవకాశం వచ్చి తిరిగొచ్చినవాళ్ళు తెలుసు. అవకాశం వచ్చినా డర్టి ఇండియ ఏముందక్కడ అని అన్నవాళ్ళు తెలుసు".

    కాకపోతే మీరు చూసిన వాళ్లలో ఉండి ఉండకపోవచ్చు. అలాంటి వాళ్లను చూస్తే మాత్రం చిరాకు వేస్తుంది అనేది మాత్రం నిజం.

    "ఊ!! నాక్కూడా"

    2. ఇక 24 గంటలు పనిచేద్దాం అనుకోనే వాళ్లు భారత దేశం లోనూ ఉన్నారు, అమెరికా లోనూ ఉన్నారు. అందులో అనుమానం లేదు. అటువంటి వాళ్లతో (చాలా మందితో) పనిచేసే అదృష్టం (భారతీయులు మరియు అమెరికన్లు ) నాకు కలిగింది.: అడృష్టవంతులు..

    నేనూ అదే చెప్పాను కష్టపడి పైకొచ్చినవారు ఇక్కడా ఉన్నారు అక్కడా ఉన్నారు అని.

    పరిశోధనా రంగంలో (ఏ విశ్వవిద్యాలయం) చూసుకొన్నా ఇలాంటి వాళ్లు (అన్ని దేశాలవాళ్లు, అమెరికన్లతో సహా) కనిపిస్తునే ఉంటారు. భారతీయులలో కొద్దిమంది అయినా subject మీద interest తో కాక, అవకాశం మీద interest తో ఎమయినా అక్కడక్కడా తగుల్తారేమో కాని, ఓ అమిరికన్ (తెల్లోడు) ఉంటే మాత్రం ఆ subject మీద interest తో పనిచేసే వాళ్లను చూసాను.:

    ఓ కే. బాగుంది మీ విశ్లేషణ

    3. తాడేపల్లి గారన్నట్లు వళ్లు వంచి పనిచేసే పనికి మెక్సికన్లను వాడుకొంటూ, వాళ్లు వంచకుండా డబ్బులు వచ్చే పని కోసం సగటు అమ్రికన్ (blue collar worker) చూస్తాడు అనేమాట కొంతవరకు నిజమే, కాకపోతే అది కొంతవరకు మాత్రమే నిజం.

    దానిగురించి తరవాత వీలయితే కామెంట్ పెడతాను.:

    తప్పకుండా తెలుసుకోవాలనుకొంటున్నాను వీలును చూసుకొని..

    రెండు దేశాలు చూసినవాడిగా, నేను నా మిత్రులకు ఒకటే చెబ్తాను, ఇప్పటి సగటు అమెరికన్ ను చూసి, ఎగతాళి చేయటం కంటే, ఒక్కసారి, American baby boomer generation and their hardwork (including their party nature), work ethics గురించి తెలుసుకొని దానినుండి మనం ఎమయినా నేర్చుకొని దానిని అమెరికా లో నయినా, భారత దేశం లో నయినా అమలు చేసి (ఇంకా) ప్రగతి సాధించగలమేమో వ్యక్తిగతం గా గాని, సమాజికం గా గాని అలోచించమని చెబ్తాను. :

    యెస్.. ఈ నేర్చుకోడం అనే విషయానికొస్తే అమెరికన్లు , ఆఫ్రికన్లు.. ఇండియన్లు అని తేడా లేదండి, మంచి నేర్చుకోడానికి, తెలిసిన వాళ్ళదగ్గిర తెలుసుకోడానికి మనమెప్పుడు విధ్యార్థులమే. మీరు చాలా మంచి సలహా ఇస్తున్నారు.

    కామెంట్ ఇప్పటికే చాలా పెద్దది అయినది, సెలవ్. : థాంక్స్.

    ReplyDelete
  6. అవును.. కామెంట్ తీసెయడానికి గల కారణం దానివల్ల చర్చ పక్కదారి పడుతుందెమొ అని.. ఎదొ ఒక చాన్స్ వస్తే ఏ చర్చనయినా వాళ్ళకి కావలసిన దారిలొకి మళ్ళించే గుంటనక్కలు కొన్ని వున్నయి ఇక్కడ... అందుకే తీసెసాను..
    "మన తెలుగు భాష ఎంత "లెస్సుగా" ఉందో మీకు తెలియంది కాదు" .. తెలుసు ..తెలుగు చచ్చిపొయినా నస్టం లేదనే తెలుగు వాళ్ళూ కూడా వున్నారు.. అదీ తెలుగులొ బ్లాగులు రాస్తూ.. అలాంటివారికి ఎలాంటి బోర్డ్ లేవొ తగిలించి తిప్పితే బావుంటుంది..

    ReplyDelete

Note: Only a member of this blog may post a comment.