దేవుడు మన జీవితంలో ఎంతవరకు?

ramani

March 28, 2011 at 2:32 pm

"మనమీద నమ్మకమే మనల్ని నిలబెట్టేది. ఈ సంపాదకీయం నన్నో పోస్ట్ రాసేలా ఉసిగొల్పుతోంది."
*****
ఇక్కడ నేను దైవ దూషణ చయడంలేదు.. పెద్దలు విజ్ఞులు గమనిచవలెను.. నా బుఱ్ఱలో చిక్కుకుని ఉన్న అనేకానేక ప్రశ్నలకి,  సమాధానాలు దొరకక..ఇక ఆలోచించడం మానేసి... పోస్ట్ రాస్తున్నాను. 

ప్రతి యుగంలో.. ఎవరో ఒక దేవుడు అవతరించి, గోవర్థన గిరి ఎత్తడమో లేకపోతే మసీదుని పుర ప్రజలకి గూడు లా ఇచ్చి వారిని కాపాడడమో చదువుతూనే ఉన్నాము. మరి ఈ యుగంలో దేవుడేడి? ఎక్కడ? గుజరాత్ భూకంపాలని, శ్రీలంక , జపాను సునామిలని ఆపడానికి ఏ గోవర్థన పర్వాతాలు, ఏ మసీదులు ఆసరాగా ఇవ్వడం చూడలేదు.. జరిగాయి అన్నవి పురాణాల్లోనా.. మన కంటి ముందు జరగవా.. కొన్నాళ్ళ కింద కొన్నేళ్ళ కిందట నాలో ఉదయించే ప్రశ్నలు..

ఎక్కడో జరుగుతున్నాయని, జరిగాయని విన్నాను కొన్నయితే కళ్ళారా కూడా చూశాను. సరే.. వీటి ఆంతర్యం? కింకర్తవ్యం?? అనే ప్రశ్నలు మళ్ళీ.. జవాబు లేని ప్రశ్నలు.. జవాబు వెతుక్కోవాల్సిన ప్రశ్నలు.

ఏమి జరిగాయి ఎక్కడ జరిగాయి అన్నది కాదు ఇక్కడ ప్రశ్న.. అసలు దేవుడు మన జీవితంలో ఎంతవరకు? అంటే.. కడదాకా అంటారు.. ఆ తరువాత కూడా ఆయనే కాపాడాలి అంటారు.. సరే.. మన కోరిక దేవుడు మన వెన్నంటి కడదాకా ఇంకో మానవ జన్మ అనేది లేకుండా మనల్ని కాపాడుతూ ఉండాలి.. మనకి ముక్తిని ప్రసాదించాలి. ఆధ్యాత్మికతతో ఉన్నవాళ్ళ కోరిక ఇది. 

అధ్యాత్మికత ఎలా రావాలి? ఎప్పుడు రావాలి? ఎందుకు రావాలి.. పసి పిల్లలుగా ఉన్నప్పటినుండి అమ్మ చేసే పూజలో చుట్టు జరిగే భజనలో వ్రతాలో మనల్ని ఎవరో ఒక అదృశ్యమైన వ్యక్తి కాపాడుతూ ఉంటాడు అని మనకి తెలియకుండానే "దేవుడు" అనేమాటకి కమిట్ అయిపోతాము. ఒకవిధంగా చెప్పాలంటే ఆయన ఒక "ఆపధ్బాంధవుడు" మాత్రమే .. మనకేదన్నా కావల్సివస్తే మటుకు (అప్పటికి మనం సంపాదించము కాబట్టి ) అమ్మా నాన్నలని అడగాల్సిందే.. మరి వాళ్ళెందుకు దేవుళ్ళు కాలేకపోయారు? మనకి తెలియని వయసు నుండి తెలిసే వయసు దాకా ఆలన పాలన చూసి మనల్ని ఇంతవాళ్ళని చేసిన వాళ్ళు వృద్ధులు, ముసలివాళ్ళు.. కాని అప్పటినుండి మనకి కనపడకుండా ఉన్న అదృశ్య వ్యక్తి మనకి దేవుడు.. :-)  ఎలా? ఏవిధంగా? విచిత్రంగా వాళ్ళు కూడా తమకి జన్మని ఇచ్చిన వారిని కాకుండా.. దేవుడినే ప్రార్థిస్తూ ఉంటారు లెండి అది వేరే విషయం.  

అసలు ఆధ్యాత్మికత అనేది ఎలా ఆచరించాలి? ఏ వయసులో ఆచరించాలి? పూర్తిగా నీ సేవలోనే భగవంతుడా అని అనుకున్నప్పుడు అసలు మనకీ మానవ జన్మ ఎందుకిచ్చాడు ఆ భగవంతుడు.. ఎందుకీ సంసారం? పిల్లలు, బాధ్యతలు.. నా జీవిత పరమావధి ఆధ్యాత్మిక జీవితం అయినప్పుడు నన్ను ఈ సంసార చక్రంలోకి లాగ కూడదు.. నిండా మునిగినవాడికి చలి ఉండదని సందేశమా?? మరి అలాంటప్పుడు పూర్తిగా మునగనివ్వాలి.. కాదు నువ్వు తేలిపో అనే ఆధ్యాత్మికత ఏంటి?? 

నా పిల్లలు ఇప్పటినుండే భగవంతుడి మార్గంలో ఉన్నారు.. వాళ్ళకి రేపు మంచి భవిష్యత్తు ఉంటుంది అని చాలా మంది.. పెద్దవాళ్ళ ఉవాచ...ఉదాహరణకి.. నా పిల్లలినే తీసుకుందాము.. వాళ్ళకి "దేవుడు అనే ఒక మనిషి తమని అదృశ్యంగా కాపాడుతూ ఉన్నాడని తెలుసు.." ఆ జ్ఞానం వాళ్ళు చూపించే విధానం .. తినే మొదటి ముద్ద సర్వం "భగవధర్పితమస్తూ" అనుకుంటారు.. లేదా పరీక్షలు దగ్గర పడ్తున్నాయంటే "మేము బాగా రాసేలా దీవించు భగవంతుడా" అని దేవుడిని వేడుకుంటారు. అంటే దీని అర్థం "మేమేమి చదవము.. కాని నువ్వొచ్చి మా చేయి పట్టుకుని రాయించేయి"  అని కాదు కదా.. చదువుతారు.. కాని మర్చిపోతామేమో అని భయం.. వాళ్ళ పరిజ్ఞానం మీద అపనమ్మకం.. దేవుడిమీద విపరీతమైన నమ్మకం. ఇంతవరకే వాళ్ళకి తెలుసు. దేవుడు తాము కోరిన కోరిక తీర్చాలి.. అంతే అంతవరకే..

అంతే కాని.. దేవుడిమీద నమ్మకం .. పుస్తకం చదవకుండా ఉదయం మొదలు, సాయంత్రం వరకు ఏ భజనలోనో ఏ వ్రతంలోనో గడిపితే అంతటి ఆధ్యాత్మికత వాళ్ళని పరీక్షలలో ఉత్తీర్ణులని చేస్తుందా? అధ్యాత్మికతతో ఉండడం అంటే ఇదేనా? నా మనసు సదా భగవన్నామస్మరణం చేయడం అంటే ఆధ్యాత్మికత కాదా? 

ప్రాపంచిక విషయాల పట్టింపు లేకుండా సదా అధ్యాత్మికతతో గడపాలంటారు చాలా మంది సాధుపుంగవులు? అప్పుడు మరి ఆకలి దప్పులు ఉండవా? సంసారి కానివాడు అన్నిటికి అతీతుడై ఉండొచ్చు.  కాని ఒక సంసారి ఇలా అకలి దప్పులకి దూరంగా తన పిల్లలిని వదిలేసి ఆధ్యాత్మికతలో ఎలా?

అసలిదంతా కాదండి.. పూజలో వ్రతాలో నిత్యం చేస్తూ, ఇంకేపని చేయకుండా ఉండడం వల్ల నా జీవితం సాఫీగా గడుస్తుందా? మన వృత్తి ధర్మం మనకి ఉంటుంది.. ఆ ధర్మం అధర్మం కాకుండా ఉండడానికో ఆ వృత్తి అభివృద్ధి చెందడానికో, సరే ఇవేమి కాదు ఈ తిప్పలేవో నేను పడతాను నాకు కాస్త పూర్తి ప్రశాంతత ఇవ్వు తండ్రీ అని ఒక దండం ఒక కొబ్బరికాయ కొట్టి మన దైనందిక జీవితంలోకి వెళ్ళాలి అనేది నా అభిప్రాయం. కాదా చెప్పండి??

దేవుడు ప్రత్యక్షమై నీకేమి వరం కావాలో కోరుకో అంటే మనమేమి కోరుకుంటాము? మనసంతా ఆధ్యాత్మికతో నిండేలా చేయి అంటే.. మరి మన భాద్యతలో? మనం రధ సారధులై నడపాల్సిన బండిని వదిలేస్తే ఎలా? నన్ను నీలో ఐక్యం చేసుకో, ముక్తిని ప్రసాదించు ఇవన్నీ  ఇప్పుడు కాదేమో కదా..మనకి ప్రశాంత జీవితం.. పిల్లల ఉన్నత స్థితి నేను కోరుకునేది.. కాని నువ్వు పూర్తిగా మాతో పాటే ఉండిపో అనగలమా? మా ఆతిధ్యం స్వీకరించు అని ?? అలాంటి అథిధి దేవోభవ!  అనేవాళ్ళు ఎంతమంది ఉన్నారు? ఒకరోజు, రెండురోజులు పోని మూడు రోజులు.. హహహ్హ విసుగు వస్తుంది కదూ ఒక అతిధిని జీవితాంతం మనతో ఉంచుకోడమంటే.. మరి దేవుడిని.. అతిధిగా పిలిస్తే??

ఇవన్నీ చెప్తున్నానంటే నేనేదో నాస్తికురాలిని అనుకునేరు.. నేను పూజలు చేస్తాను. వ్రతాలు నిత్యం ఉంటాయి మా ఇంట్లో.. వీటిల్లో ఒక్క ప్రశ్నకన్నా సమాధానం దొరుకుంతుందన్న ఆశతో.. మళ్ళీ ఆ జవాబులోని ఇంకో ప్రశ్న ఉదయించకూడదు అన్న కోరికతో.

అసలు నాకో చిన్న సందేహం..(మళ్ళీ).. ;-) సాధువులు , సన్యాసులు అంటే సంసారం వదిలేసి.. ఎక్కడో ఏ పర్వతాల్లోనొ ఆకులు అలములు తింటూ తపస్సు చేసుకుంటూ ముక్తికోసం పోరాడుతున్నారు అంటే నో కమెంట్. అది వాళ్ళ జీవిత పరమావధి.. కాని, గొప్పవాళ్ళుగా చలామణీ అవుతున్న రాజర్షులకి..(సంసారం చేస్తూనే ఆధ్యాత్మికత అవలంబించేవారు.. ఎలాగో మరి..) నాకు (మరి నేను కూడ సంసారం చేస్తూనే.. పూజలు అవి చేస్తూ ఉంటా కొండొకచో నిష్ఠగా ఎన్ని సందేహాలుదయించినా పక్కకి పెట్టి మరీ) ఏంటి తేడా? నమ్మట్లేదా.. సరే నన్ను వదిలేద్దాము.. గుళ్ళో పూజారులు.. నిత్యం అలంకరణలతో, అభిషేకాలతో మునిగితేలుతూ ఉంటారు.. మరి వాళ్ళు రాజర్షులెందుకు కాలేకపోయారు? వాళ్ళకి ఊరికే ఏ పురోహితుడో, లేదా పంతులు అన్న పేరు తప్ప.. వాళ్ళెందుకు రాజర్షంత గొప్ప గౌరవం మన్ననలు అందుకోలేకపోతున్నారు? 

ఎన్ని జవాబులేని ప్రశ్నలు.. ఒక్కో జవాబుకి ఇంకో ప్రశ్న ఉదయిస్తూనే ఉంటుంది.. అందుకే సింపుల్ గా నాకు ప్రశాంత జీవితాన్ని ఇవ్వు తండ్రీ అని ఒక్క దండం చాలదు ఆయనకి..

దేవుడిమీద నమ్మకంతో/నమస్కారం పెట్టి , మన మీద మనకి  నమ్మకముంచి జీవిత లక్ష్యాన్ని సాధిస్తే చాలదా జీవితానికి..

ఈ టపా చదువుతున్న పెద్దలు విజ్ఞులు నా అజ్ఞానానికి మన్నించండీ.. ఏ మిడిసిపాటుతోటో రాసింది కాదు ఈ పోస్ట్. నాకు దేవుడంటే భయం భక్తి ఉన్నాయి.. కొందరు ఏసుక్రీస్తుని, మరికొందరు అల్లాని ఇంకొందరు శ్రీ రాముడిని పూజిస్తారు. మరి కొందరే.. రాజర్షులుగా మహర్షులుగా ఉంటున్నారు.. ఆకొందరికే ఈ దేవుడు పరిమితమా? అందరికీ కాదా.. మనకి మోక్షం కావాలన్నా, మన సందేహాలు తీరాలన్నా  దేవుడు మధ్యవర్తుల్లా చలామణి అవుతున్న వీళ్ళదగ్గరికి వెళ్ళాలా? మనం ఎందుకు అందుకోలేకపోతున్నామన్నదే నా ప్రశ్న.. రాస్తూ ఉంటే ఇలా ప్రశ్నల మీద ప్రశ్నలు వస్తూనే ఉంటాయి ఇక్కడితో స్వస్తి ఈ పోస్ట్ కి . 
****