కలగూరగంప

సరదా:

మొన్న ఆ మధ్య జరిగిన ఆన్యువల్ పరీక్షలలో తెలుగు సబ్జెక్ట్లో "అసూయ" గురించి సొంత వాక్యం వ్రాయమంటే మా వాడు ఓ పెద్ద కథే వ్రాసేసాడు కాని వాళ్ళ టీచర్ 3 మార్కులేశారని పేపర్ తీసుకొచ్చి చూపించాడు. వాడు వ్రాసింది ఇదిగో ఇలా.

అసూయ: ఆడవాళ్ళకి బంగారమంటే ఇష్టం. కాని పక్కవాళ్ళు పెట్టుకొన్నారని "అసూయ" పడకూడదు, మనమెలా సంపాదించాగలమా అని ఆలోచించాలి. ఉదా: మా అమ్మ ఉంది మా అమ్మ ఉద్యోగం చేసి సంపాదిస్తుంది కాబట్టి బంగారం కొంటుంది. మరి మా అక్క మా అమ్మ బంగారం చూసి అసూయ పడకూడదు కదా. అందుకని ఈ అసూయ................ ఆవువ్యాసంలా ప్రతి వాక్యంలో "అసూయ" పదం ఉపయోగించాడు. భలే ఫన్నీగా ఉంది కదా.. సొంతంగా వ్రాయడం.

"ఎన్ని మార్కులేసారు అన్నది కాదమ్మా నేను కరెక్ట్ వ్రాసానా లేదా అన్నది ముఖ్యం" అని అంటే "కరెక్టే" అని చెప్పేసరికి మురిసిపోయాడు. (ఇందులో బోల్డు గ్రామర్ మిస్టేక్స్ ఉన్నాయి కాబట్టి 2 మార్క్స్ తగ్గించారు వాళ్ళ టీచర్)
******

జీవితసత్యం:

ఈరోజు ఉదయం చక్కటి చిక్కటి కాఫీ తాగుతుంటే, "గురువుగారు ఉన్నారా"! అంటూ ఓ పెద్దాయన వచ్చారు.. ఒకరినొకరు గురువుగారనే సంభోదించుకొంటారు. మావారి అవిశ్రాంత పూజలని ఉడతాభక్తిగా అంటు ఎక్కడెక్కడినుండో పువ్వులు తీసుకొస్తారు ఈయన. ఇద్దరూ కింద హాయిగా కాళ్ళు బారజాపి ఇచ్చిన కాఫీ తాగుతూ (ఎంత హాయో కదా ఇలా.... సొఫాల సుఖం కన్నా :) ) పిచ్చాపాటి మాట్లాడుకొంటూ ఉంటే , నేను ఆఫీసు హడావిడిలో వంటగదిలో ఉన్నా. వాళ్ళూ మాట్లాడుకొనే మాటలు అప్రయత్నంగా నా చెవిన పడ్డాయి. ఇలా..

"ఇక్కడింకెన్నాళ్ళు ఉంటాము, కోడలు వెళ్ళమని అనదు, ఉండమని చెప్పదు. కాని మా ఇల్లాలికి ఇక్కడ ఉండడం కష్టంగా ఉంది. తెలిసి తెలియకుండా ఇబ్బంది పడిపోతున్నాము "

"భలేవారే మీరు మీ కొడుకు దగ్గర ఉన్నారు, ఎక్కడ పరాయి ఇంట్లో ఉన్నట్లు ఎందుకలా డీలా పడ్తారు. పోని కొన్ని రోజులు చిన్నబ్బాయి ఇంట్లో ఉండండి. కాస్త మార్పు ఉంటుంది" అన్నారు మావారు.

"హ..హ మా చిన్న కోడలాండీ పాపం మంచిదే, పొద్దున్న 9 గంటలకి వెళ్తుంది, మధ్యాహ్నం 1 గంటకి వస్తుంది, మంచినీళ్ళూ కూడ పెట్టుకోడం రాదు, "అత్తయగారు మంచినీళ్ళు " అంటుంది. సాయంత్రం ఎప్పుడో 6 గంటలకి వస్తుంది. ఓ చుట్టం లేదు.. ఓ పెళ్ళి లేదు, ఓ పేరంటం లేదు, ఇద్దరూ ఉద్యోగాలంటూ వెళ్ళిపోతారు. వాళ్ళ ఆరోగ్యాలు వాళ్ళకే పట్టదు, అన్నానని కాదు కాని, రెపొద్దున్న ఆ నలుగురూ కూడా దోరకరు వాళ్ళకి. అయీనా మేము "రామా" అని అడగము వాళ్ళు "రండి" అనరు .

ప్రతి ఇంట్లో ఉండే మాములు సమస్య, అందరికి తెలిసి ఎవరు ఏమి చెయలేని సమస్య. నాకు ఆయన చెప్పిన చిన్నకోడలి విషయం కొంచం ఆలోచించేదిగా అనిపించింది. మరి మేము అంతేగా.. ఓ పెళ్ళి లేదు పేరంటం లేదు .. .. అదే యాంత్రిక జీవితం... మరి ఆ నలుగురు??? ఆలోచించడానికే భయమేసింది. అమ్మో.. ఆ నలుగురు మొయ్యడానికా ఈ జీవితం? ఇంతేనా మరి ఈ జీవితం?
*******

మనసేది?

మా పాప పుట్టినరోజు నాడు బంధువు ఒకరు ఫోను చేసి " మా పాపని చూడాలనిపిస్తొందని, " అని అన్నారు, "అయ్యో అదెంటండి ఇంటికి రండి " అంటే "మీరుండరు ఎలా అండీ?" అని ప్రశ్న.. ఇది దాదాపు నా పెళ్ళైనప్పటినుండి ఎదుర్కొంటున్న సమస్య. ఎలా అంటే, 24 గంటలలో 8 గంటలు మాత్రమే బయట మిగతా సమయమంతా ఇంట్లోనే ఉంటాము కదా ! మనసుంటే మార్గాలు అనేకం . "మాకు రావాలనే ఉంటుంది మీరే ఉండరు" అని చాలా మంది చాలా సంధర్భాలలో చాలాసార్లు నాతో అన్నమాట. వినలేక విన్న మాట. ప్చ్! అంతేనేమో...
*****

స్నేహానికి ఎదుగుదల ఎలా?

ఎప్పుడూ నేనే ఫోన్ చెయ్యాలి. నువ్వు మటుకు చెయ్యవోయ్.. మొన్నమధ్య ఒక స్నేహితురాలు, ఎప్పుడూ నేనే రావాలోయ్ మీ ఇంటికి నువ్వు మటుకు మా ఇంటికి రావు ఇంకో స్నేహితురాలు. నేనే మెయిల్స్ వ్రాస్తున్నాను మీరుమటుకు నాకు అస్సలు వ్రాయరు, మీరు బిజీ అయిపోయారని నేను వ్రాయడం మానేసాను. ఇహ ఫోన్లు కూడ మానేయ్యాలేమో. అసలు మన స్నేహ సంబంధమే ఒక మాయలా ఉంది. ఏవి నిరుడు కురిసిన హిమకుసుమాలు అంటూ గత 7 సంవత్సారాలుగా చాటింగ్ స్నేహితురాలు. స్నేహాన్ని కొద్దిరోజులు ఏవిధమైన కమ్యునికేషన్ లేకుండా ఉంచితే పెరుగుతుందా? కమ్యునికేషన్ అవిశ్రామంగా సాగితే తరుగుతుందా? ఏవిధంగా కొలుస్తాము ఈ పెరుగుదలని, తరుగుదలని?

అమ్మవాళ్ళిల్లూ మా ఇల్లూ నాలుగడుగుల దూరం అయినా రోజు ఫోన్ చేస్తుంది. "తిన్నవా? తాగావా? " అంటూ .... ఒక్కోసారి విసుక్కొన్నా ఆ మర్నాడు మళ్ళీ మాములే. ఒకవేళ చేయకపోతే "ఏంటి అమ్మ ఇంకా ఫోన్ చేయలేదు " అని నేను చేయడం.. అలాగే బార్య భర్తల మధ్య అనురాగం, ప్రేమ పెరగడం , తరగడానికి వారధులు పిల్లలు.. వాళ్ళ బాధ్యతలు ...ఇవన్ని దోహదపడ్తాయి. వాళ్ళ బాధ్యతలు నెరవేరుస్తూ బంధంలోని ఆ తీయదనాన్ని ఆస్వాదిస్తాము. ఇవన్నీ మనకి జీవితాంతం మనవెంట ఉండే విసుగురాని బంగారు బాధ్యతలాంటి సంకెళ్ళు .విసుగు అనేది తాత్కాలికం. ప్రతి పని ఇష్టపూర్వకంగా చేస్తాము."మన" అనుకొని .

మరి స్నేహానికి ఈ విసుగు... చికాకు ... మధ్యలో కొంత విరామం అవసరమా? ఆలోచించండి. నాతో పాటు కలిసిన స్నేహ ప్రయాణంలో ఒక్కొక్కరు ఒక్కో సమయంలో తెలిసి కొందరు తెలియక కొందరు బై చెప్పేసిన (నేనెవ్వరికి చెప్పలేదు) మిత్రులందరూ మరోసారి ఆలోచిస్తారని... స్నేహాన్ని ఏవిధంగా పెంపొందిచాలి ?
******
ఒక్కనిముషం: ఈ పోస్ట్ ఒకదానికొకటి పొంతన లేకుండా వ్రాసాను సరదాకి కబుర్లు చెప్పుకొనేట్లుగా. పేరు కూడ అందుకే కలగూరగంప అని పెట్టాను.