4.28.2011

డైరీలో ఈరోజు 27/04/2011

 ఈరోజు ప్రసాదం గారి బ్లాగు పోస్ట్  "సినిమా థియేటర్‌లో    జాతీయ గీతం " ద్వారా శంకర్ గారి బ్లాగుకి వెళ్ళి ఈ జాతీయగీతం విన్నాను/చూశాను   చాలా బాగుంది.. హృదయం చెమ్మగిలింది..

శంకర్ గారి బ్లాగు ద్వారా నేను మళ్ళీ బుడుగు చూసే/చదివే అవకాశం కలిగింది. పి.డి.ఎఫ్ ఫైల్ డౌన్లోడ్ చేసుకున్నా థాంక్స్ శంకర్ గారు.
*********

శరత్ గారు రాసిన పోస్ట్ కి వచ్చిన కామెంట్‌కి సంబంధించి నేనో కామెంట్ రాయడం జరిగింది. దానికి శరత్ గారి రిప్లై కూడా నాకు చాలా నచ్చింది. అందుకే ఆ విషయంపై జరిగిన చిన్న చర్చ ఇక్కడ నా బ్లాగులో.... మా పిల్లలు చదవడానికి అనుకూలంగా ఉంటుందని నేను రాసిన నాకు నచ్చిన సంధర్భానుసార  కామెంట్స్ ఇలా.. తరువాత ఎప్పుడో ఫలనా చోట రాసాను చదవండమ్మా అంటే కష్టం కదా అందుకని.. వాళ్ళ సౌకర్యార్థం.

బ్లాగర్ రమణి అన్నారు...
"మా అన్నయ్యకి నాకులాగానే కులం వుండేది కాదు. పెళ్ళయ్యాక మా వదిన గారి ప్రభావం ఎక్కువై మీలాగే సమర్ధించుకొని కులం పేరు చెప్పుకోవడం మొదలెట్టారు."

శరత్ గారు మీరు అక్కడెక్కడో ఉన్నారు కాబట్టి మీరు కులం లేదు అన్న ఒక్క మాటపై నిలబడగలిగారు. కాని అదే ఇక్కడ ఉంటే కష్టమే... హెచ్చు తగ్గుల గోల.. లేకపొతే పిల్లల చదువులకోసం, ఎదో ఒక కారణానికంటూ మన కులం చెప్పుకోవాల్సిన పరిస్థితి వస్తుంది. నాకులం చెప్పను అని మడి కట్టుకుని కూర్చుంటే కుదిరేది కాదు.. పోని నాకంటూ ఈ విషయంలో కొన్ని నిర్ధిష్ట అభిప్రాయాలు ఉన్నాయి అని గిరి గీసుకుని ఉన్నామనుకొండి మన ఇగో ని ప్రశ్నించేదాకా వెళ్తారు, అవహేళనతోటో... అతితెలివితోటో.. నిన్న మొన్నటిదాకా ఇవన్ని అనుభవించినదానినే నేను. అందుకే అవతలి వాళ్ళు అంత కుల వివక్షతో మాట్లాడుతున్నప్పుడు.. మనకంటూ ఒక కులాన్ని ఇచ్చిన మన పెద్దవాళ్ళ పెద్దరికాన్నో లేదా ఆ కులాన్నో నిలబెట్టడానికి తప్పదనిపిస్తూ ఉంటుంది. ఇక్కడ మనిషిని కులాన్ని బట్టే అంచనా వేస్తారు లెండి.. రాతలో చదువులో పనికిరావు.. :-)
27 ఏప్రిల్ 2011 10:58 ఉ

బ్లాగర్ శరత్ 'కాలమ్' అన్నారు...
@ రమణి

మీ బ్రాహ్మిణ్ టపా చదివాను :)

మీరు ఒక్క కులం చెప్పుకోనందుకే అన్ని కష్టాలు వచ్చిపడుతున్నయ్యంటే నా 'స్వ' కులం చెప్పుకుంటూ నేను ఎన్ని కష్టాలు పడవచ్చో ఊహించగలరా?! అవేవీ నేను ఇబ్బందులు అనుకోను. అలాంటి పరిస్థితులు వచ్చినప్పుడల్లా నా నిబద్దత, ఆత్మ విశ్వాసం పెరుగుతుందే కానీ నేను పలాయనం చిత్తగించను. కొన్ని సిద్ధాంతాలకు, భావాలకు కట్టుబడి వుండాలనుకున్నప్పుడు కొన్ని ఇబ్బందులు ఎదురువుతాయి. వాటిని చిరునవ్వుతో ఎదుర్కోవాలి. అప్పుడే మనం మిగతావారికీ, మనకీ తేడా చూపించగలిగేది. నేనయితే పనికిమాలిన విమర్శలు, ఇబ్బందులు పట్టించుకోనే పట్టించుకోను. వాటికి విలువ ఇస్తూ పోతే అవి మనల్ని మార్చేస్తూ పోతాయి. మనం మరో రకంగా సమర్ధించుకుంటూ మన ఉన్నత ఉద్దేశ్యాలని చులకన చేసుకుంటున్నామూ అనుకుంటే మనలో ఆత్మ విశ్వాసం తగ్గుతున్నట్టే అర్ధం. మన జీవితం ఇతరుల కోసమా లేక మన కోసమా అన్నది చూసుకోవాలి. నలుగురితో కలిసి నారాయణా అనడానికీ, పది మందితో కలిసి గోవిందా అనడానికీ మనలో పెద్ద పెద్ద వ్యక్తిత్వాలు అవసరం లేదు. సగటు మనస్థత్వాలు చాలు.

నేను ఇండియాలో ముప్పయి మూడేళ్ళకు పైగానే వున్నాను. తరచుగా భారత్ వస్తుంటాను. నాకెప్పుడూ కులం విషయమై ఇబ్బందులు ఎదురుకాలేదు. నా పిల్లలకూ కాలేదు. బహుశా నేనూ సమర్ధించుకోవడం మొదలుపెడితే అప్పుడు ఇబ్బందులు ఎదురయ్యేవేమో. బహుశా నాకో కులం వుండేదని నేను మరచిపోయినందువల్ల కావచ్చు - ఆ కోణాలు నేను పట్టించుకోలేదనుకుంటా. రాజీపడటం మొదలెడితే ప్రతి విషయంలో రాజీ పడుతూ ఎంచక్కా సగటు మనుషులం అయిపోవచ్చు. అందులో సందేహం లేదు. అప్పుడు మనకంటూ స్వంత వ్యక్తిత్వం అవసరంలేదు.

ఎప్పుడన్నా సరదాగా, లైటర్ వెయినులో నా మాజీ కులం కులం గురించి చెప్పివుండవచ్చు, ఇతర కులాల గురించి వ్రాసివుండవచ్చు కానీ సీరియస్సుగా నాకెప్పుడూ అది ఒక సమస్య కాలేదు. ఈ విషయంలో నేను మీతో ఏకీభవించలేను. ఎవరి అభిప్రాయాలు వారికి వుంటాయి కాబట్టి మీ అభిప్రాయన్నీ గౌరవిస్తున్నాను.
27 ఏప్రిల్ 2011 11:45 ఉ

బ్లాగర్ రమణి అన్నారు...
:-) శరత్ గారు : నేను రాసిన టపాలోనే చూడండి నేను వెళ్ళినచోట్ల చాలా మందికి అసలు నేనెవరో కూడా తెలీదు.. "మీరు మనవాళ్ళా?" అని అడిగారని.. :-) నేను పుట్టినప్పటినుండి ఉన్నది ఇక్కడే.. ఈ ఊర్లోనే.. బాల్యం, చదువు, పెళ్ళి అన్ని ఇక్కడే.. అలాంటిది నాతోపాటు ముఖపరిచయమయినా సరే.. ఇన్నేళ్ళు ఉన్నవాళ్ళు ఇలా అడిగారంటేనే అర్థం చేసుకొండి నెనెంత కఛ్చితంగా ఉండేదాన్నో.. ఇప్పటికి నా తోటివారికి చాలామందికి తెలీదు నేను ఫలనా అని.. (ఇప్పుడు లోకమంతటికి తెలిసింది లెండి నా బ్లాగు ద్వారా)

సమర్థించుకోడం కాదండి.. పరిస్థితులు మన వ్యక్తిత్వానికి కులం అడ్డుగోడలా కట్టేస్తున్నప్పుడు తప్పని పరిస్థితుల్లో కులం ఉనికిని చాటడం.. మీరు ఇండియాలో 33 యేళ్ళు ఉన్నా మీకా పరిస్థితి రాలేదు అంటున్నారు.. నాణేనికి ఇంకోవైపునుండి రండి.. బహుశా మీ శ్రీమతిగారి ద్వారా తెలుసుకుని మీ దగ్గర మౌనంగా ఉండొచ్చు కదా మీ అభిప్రాయాలకి కట్టుబడి.. (ఇది నా ఊహ మాత్రమే).. నలుగుర్లో నారయణ పదిమందిలో గోవిందా.. :-) సర్దుకుపోవాల్సి వచ్చినప్పుడు సగటు మనిషి మసస్థత్వం అలవర్చుకోడం తప్పదు శరత్గారు. ఎప్పుడో ఒకసారి సర్దుకుపోడానికో , రాజి పడడానికో స్వంత వ్యక్తివాలు కుదవ పెట్టాల్సిన అవరం లేదు లెండి.. నేను సర్దుకుపోతున్నాను అన్న విషయం ఎవరివల్ల జరిగిందో వాళ్ళు అర్థం చేసుకుంటే నా వ్యక్తిత్వం ఇంకొంచం పరిపక్వత చెందుతుంది కాదంటారా?

నాతో ఏకీభవించకపోయినా.. నా అభిప్రాయాన్ని గౌరవిస్తున్నందుకు థాంక్స్.. నా ఈ అభిప్రాయం ఎవరిని ఇబ్బంది పెట్టనంతవరకే .. ఈ కులం ఉనికి అనేది ఇబ్బంది పెడ్తుంది అంటే మారిపోతుంది కూడా.. సప్తపది సినిమాకి సంబంధించి నేను రాసిన పోస్ట్ చదివారా? అది కులానికి సంబంధించే.. మార్పు అనేది కూకటి వేళ్ళనుండి రావాలి కాని కొమ్మలనుండో, ఆకులనుండో వస్తే వేర్లనుండి మళ్ళీ మళ్ళీ వచ్చేవే ఈ కులాలు, అచారాలు.. :-)

http://sumamala.blogspot.com/2008/07/blog-post_21.html

ప్రేమ వివాహం, కులం విషయంలో నా అభిప్రాయాలు ఇందులో కొంతవరకే చెప్పాను.
27 ఏప్రిల్ 2011 12:17 సా
*****
తొలగించు

No comments:

Post a Comment

Note: Only a member of this blog may post a comment.

Loading...