శుక్రవారం.. అందరూ వీక్ ఎండ్ మూడ్‌లో ఉంటారు. మా బాస్ ఎమో వాళ్ళ స్నేహితుడేదో కంపనీ కొనాలటా యమార్జంట్గ్‌గా దాని తాలుకూ వివరాలు కావాలని, ప్చ్.. పండగలు దగ్గరపడ్తున్నాయి. పిల్లలికి బట్టలు కొనాలి, ఇదంతా ఆలోచిస్తూనే, సదరు కంపనీ సెకరెట్రీకి ఫోన్ చేశాను. సరిగ్గా షాపింగ్ టైంకి అంటే సాయంత్రం 5 గంటలకి అప్పాయింట్మెంట్ .. వెళ్ళక తప్పుతుందా.. షేర్ వాల్యు, పేయిడప్ వాల్యూ, కాంప్లైయన్స్ ఇవన్నీ బేస్ చేసుకుని ఉంటాయి కంపనీ రేట్స్ అని మొత్తం చెప్పేసరికి అక్కడే టైం అయిపోయింది.. ఈసురోమంటూ ఇంటికి రాగానే, పిల్లలు ఇద్దరు బేల మొహం.. అమ్మా పండక్కి బట్టలు.. అంటూ..నిజంగానే కోపం వచ్చింది, అర్థం చేసుకోరు అని, కాని ఎమంటాను, అప్పటికప్పుడు వాళ్ళని బయల్దెరదీసి ఆ బట్టలేవో కొని వచ్చేసరికి ఈ శుక్రవారం కాస్తా ఉస్సూరుమంది ఏ ప్రత్యేకతా లేకుండానే.
ఈ సంధర్భంలో ఒకటి మటుకు చెప్పొచ్చు, కొత్తగా పాటల రచయిత పరిచయమయ్యారు, నన్ను ఈ పదాలు ఇక్కడ వాడొచ్చా.. ఇంకేమన్న పదాలు మారతాయేమో చూడండి అంటూ అడగడం ముదావహం.
****
ఈ సంధర్భంలో ఒకటి మటుకు చెప్పొచ్చు, కొత్తగా పాటల రచయిత పరిచయమయ్యారు, నన్ను ఈ పదాలు ఇక్కడ వాడొచ్చా.. ఇంకేమన్న పదాలు మారతాయేమో చూడండి అంటూ అడగడం ముదావహం.
****
ఆనందాల్ని కొలిచే సాధనాలు లేనట్టే అసంతృప్తిని కొలిచే సాధనాలు కూడా లేవుట.. అవునేమో కదా
*****
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.